Nach Hause!

Alles is weer ingepakt, klaar voor de reis naar huis. Mijn gastheer maakt nog even een praatje. Ik heb hem vooral gemeden, tijdens mijn verblijf, ik kreeg een beetje een vreemde vibe van hem. Als ik hem al sprak, was zijn blik vooral op mijn boezem gericht. Dus tja.

Ik was mijn theemok om, pak mijn spullen en ben klaar om te vertrekken. Hij zegt dat hij nog een vraagje heeft. Wat ik van Geert Wilders vind. Ehm, wat? De laatste vijf minuten houdt hij nog even een anti-islam-pleidooi compleet met volledige theorieën over een georganiseerde invasie van Europa, die erop uitdraait dat de VS alles over zal nemen, en er straks geen nationaliteiten meer bestaan. Right. Doei!

In het centrum sla ik nog wat Mozartkugeln in. Expres niet eerder gedaan, want ik stond niet voor mezelf in.

In de trein naar München appt zoon 2 één woord: geslaagd!!!!! Mijn medereizigers lachen om mijn reactie : jaaaaaa!!! Wat een kanjer! Ik krijg een superblije zoon aan de telefoon. Zijn vader komt hem juist ophalen om het samen te vieren. Top!

Nu nog een paar uur stukslaan op het vliegveld en dan heffen we samen het glas!