It's oh so quiet

Gisteravond gezellig geklept met mijn Canadees-Filippijnse buurman die in New York woont. Hij had veel te veel gekookt (een zalige pastasaus met verse ravioli), en omdat hij vandaag zou vertrekken kon hij niks bewaren. Uiteraard hielp ik graag mee met het verlichten van zijn last. De Franse buurman die in Canada blijkt te wonen kwam er ook nog bij, het werd een gezellige boel. Lekker internationaal zo!

Vandaag wat rustiger opgestaan, en wat kalmer op weg. Het verschil is gelijk te merken: de stad is nu al (half tien) hartstikke druk. Ik begin maar eens met thee op het grote plein.

Op een van de plattegronden staat een botanische tuin aangegeven, dus die zoek ik op. Het blijkt een enorm terrein te zijn, met een indrukwekkende rij cypressen, een sequoia, en hertshoorns. Altijd al een afschuwelijke plant gevonden, maar mijn moeder vertroetelde hem met veel aandacht en liefde. Het is er superrustig, en ik neem het er even van. Een telefoongesprek met jongste zoon die alleen thuis zit (en ook even de hond aan de lijn gehad!), overlegd met mijn makelaar en een bod uitgebracht op het appartement dat ik graag wil kopen, mijn boterhammen opgegeten en van het uitzicht genoten. Best een goed bestede ochtend!

De stad is warm en nog drukker dan daarnet. Ik loop langs de oude stadsmuren van stadspoort naar stadspoort. Onderweg een paar stops bij een oude fontein, het huis van Sint Catharina, heerlijk rustige plaatsen.

En vlak voordat de bui, die al de hele dag in de verte boven de heuvels hing, losbarst, zit ik binnen met een fles Chianti van een paar kwartjes bij de buurtsuper. Het leven is hier echt niet slecht. Straks nog even de leftovers van gisteravond soldaat maken. Mjam!