Valencia

Onmenselijk vroeg opgestaan, een banaan achter de kiezen gepropt en hop in de auto naar Eindhoven. Na een uurtje gapen in de vertrekhal stijgen we op. Achter me zit een stel hoestende kleuters met hun moeder, hopelijk is de incubatietijd langer dan vier dagen, dan heb ik nog wat aan m'n vakantie :)

Boven de Pyreneeën zijn de wolken verdwenen, het is prachtig om te zien hoe de zon lange schaduwen trekt. Een zachte landing en hoppa, 25 graden buiten! Goed dat ik er rekening mee had gehouden. De Spanjaarden in het vliegtuig trekken hun winterjas goed dicht, ik ga in T-shirt en vestje het asfalt op.

De metro stopt zowat voor de deur, en ik ben dan ook een uur te vroeg bij mijn logeeradres. Geen nood, op vijf meter afstand is een terrasje, en ik bestel een thee en een Spaans ontbijtje: geroosterd brood met olijfolie en tomaat. Zaaaaalig. God, wat heb ik dat gemist. (en waarom maak ik dat niet zelf?)

De kamer is heel ruim, brandschoon en overal dichtbij. Hoera! Alleen de douche doet het niet (hmmm), maar er wordt me verzekerd dat die morgen wel te gebruiken is. Ik zet mijn koffer weg en pak de metro naar het strand. De boulevard is breed en omzoomd met palmen, hoe zomers wil je het hebben? Bij een restaurantje is het tijd voor een lunch op het terras met uitzicht op zee. Jaloers zijn mag!

Ik wandel een eind terug naar de metrohalte, in de wijk is een tweedehandsmarkt op straat. Ook de Mercado de Abastos ontbreekt niet, een soort van Markthal maar dan zonder peperdure kraampjes, maar gewoon allerlei lekkers.

De metro terug naar het centrum, en ik loop richting het oude centrum. Dat is nog een stuk verder dan ik had gedacht. Bij een straatkarretje koop ik een zakje warme gepofte kastanjes, ook weer zoiets dat laaaang geleden is.

Op de Plaza de Ayuntamiento is een ijsbaan opgezet, en mensen staan er in een laaaaange rij voor. Nog nooit zoveel Spanjaarden tegelijk op het ijs gezien. Voorzichtig draaien ze langzame rondjes, want het is stampvol. De kerstman is overigens nog volop aanwezig in het straatbeeld, en de drie koningen ook. Dat wordt hier uitgebreid gevierd, met een brood met daarin een boon. Wie de boon vindt, krijgt de gouden (papieren) kroon op.

Onderweg duik ik een churros-tentje in. Dit soort dingen zijn hier spotgoedkoop, een kop thee kost nergens meer dan 2 euro. Voor 3,5 euro heb ik een kop warme chocola, twee churro's en een kop thee. Bizar! En ik had net het belastinggeld teruggekregen, dus ik ga losssss deze dagen! Woehoe!!!

Maar nu nog even niet. Voetjes omhoog en filmpje kijken. Hasta mañana (of hasta la pasta, zoals Bart vroeger heel ernstig aan oma wijsmaakte).