Eten, snoepen, snaaien

Een foodblog vandaag :) Kan het ook niet helpen, eten is hier nou eenmaal een dingetje.

Het plan is om vandaag het oude stadscentrum te verkennen. Mijn kamer zit op loopafstand van zo'n beetje alles behalve het vliegveld, dus dat is lekker. En nee, geen fiets Aimee, ik ben van het lopen! Er zijn hier wel fietspaden, maar iedereen draagt hier een helm en dat is met reden. Het verkeer is nogal chaotisch, de fietspaden zijn hooguit een meter breed en dan gelijk tweerichtingverkeer. Nee dank u. Jaja, een beetje avontuurlijk zijn en zo, maar ik pas toch liever.

Goed. Eten. Vanochtend begonnen bij het bakkertje hier beneden, een kop thee, een croissant en een zoet broodje. Mjam. Als je de films van de Lord of the Rings en zo kent, dan ken je ook het fenomeen 'second breakfast'. Guess what: hier bestaat dat gewoon! Je begint met het desayuno, het ontbijt. Da's meestal koffie met een zoet broodje. Een paar uur later komt de merienda, het tweede ontbijt. Normaal gesproken is dat dan een broodje kaas of zo, of weer iets van bolleria, zoetigheid. Ergens rond een uur of drie wordt er geluncht, en dan 's avonds het diner.

Ik loop het oude stadsgedeelte in, en dwaal wat door de straten. Mooie gebouwen, veeeeel graffiti, en een heleboel kleine winkeltjes. En hoera, veel terrasjes! In de zon ook nog! Ik bestel een tostada con tomate als tweede ontbijt. Het is alweer warm, ook al staat er een stevige wind. De zon heeft nog veel kracht in de winter.

Op mijn mobiel zoek ik wat dingen op die ik wil bekijken. Ik begin bij de Sint Nicolaas-kerk, maar weet dan alweer waarom ik het bezichtigen van kerken niet zo interessant vind. Seen one, seen them all. Ook deze is meer dan uitbundig versierd met fresco's en veel bladgoud. 'De Sixtijnse kapel van Valencia', kopt het foldertje, maar mwaaaah, I beg to differ.

De stadspoort staat als volgende op de agenda, maar onderweg kom ik de Mercat Central tegen, de markthal. Dit keer loop ik er op mijn gemak doorheen. Ongelooflijk veel slagers, groenteboeren, bakkers, vishandelaren, snoepwinkeltjes, je kunt het zo gek niet bedenken of het is er. De driekoningentaarten gaan als zoete broodjes over de toonbank, bij de slagers hangen tientallen jamóns aan het plafond. Ik zie een gevild konijn liggen en moet denken aan die keer dat mijn moeder op bezoek was toen we in Spanje woonden, en een konijn de pan in deed voor de paella. 'Kijk', wees ze, 'daar zitten z'n longen, dat zijn z'n nieren'. Ja mam, fijn. Ik wil liever een anoniem stukje vlees op mijn bord.

Weer buiten is het uiteraard tijd voor de lunch. Ik heb het verkeerde restaurantje uitgekozen, het toeristenmenu is een in elkaar geflanst geheel. Paella die er net mee doorkan, wel een paar zalige calemares, en een smakeloze citroenpudding. Dat doen we vanavond even over.

Oké, stadspoort! Mooi ding, veel authentieks is er niet in te vinden, behalve de houten deuren. De rest is prachtig gerestaureerd, maar daardoor ontbreekt het wat aan karakter (ik ben een zeikmuis, ik weet het). Voor een prikkie mag ik de trap op en ik krijg een mooi uitzicht over de stad.

De binnenstad is prachtig, sfeervol en erg Spaans. Marmeren pleinen, rijk versierde gebouwen. De mooie houten deuren die ik in Italië veel tegenkwam zijn hier op één hand te tellen, maar dat mag de pret niet drukken. Ik loop de vijftiende eeuwse zijdebeurs binnen, de Llotja de la seda. Een enorme zaal met prachtige pilaren, een binnentuin vol sinaasappelbomen en stervormige fontein. Prachtig!

Ik vind het even welletjes en ga terug naar mijn kamer. Tegen een uur of zeven is het donker en vind ik het tijd voor tapas. Vanmiddag heb ik wel wat leuke tentjes gezien, dus ik weet waar ik heen wil. Leuk bedacht, maar halverwege zijn de straten met hekken afgezet. Op het plein voor het gemeentehuis is het een drukte van belang, tienduizend gillende kleuters want een Spaanse K3-kloon treedt op op het balkon van een gebouw. Best een uitdaging om daar doorheen te komen, maar het lukt. Als ik aan de overkant ben, stuit ik op een processie, waar ik de betekenis even niet van kan zien. Een paar reuzepoppen, een circuswagen, een carnavalsgedoe en doedelzakken. Google is my friend: het is de driekoningenoptocht. Weer wat van mijn emmerlijstje afgestreept!

Ik bereik het tapastentje en bestel patatas bravas, gebakken aardappelen met pittige saus, champiñons a la plancha, gegrilde champignons en berenjenas con miel, aubergine met honing. De aardappelen zijn verrukkelijk, met een enorme kwak aïoli erop. Blij dat ik de komende 24 uur niet van plan ben iemand te zoenen, want die persoon zou terstond in katzwijm vallen. Het is overigens nog steeds zulk aangenaam weer dat ik buiten op het terras zit te eten!

Na een kop thee ga ik huiswaarts, voetjes omhoog en filmpje kijken. Morgen gaat het ietwat spetteren, en dus ga ik naar de Ciutat de les Arts, een stel futuristische gebouwen met daarin o.a. een wetenschapsmuseum.

Hasta la pasta!